24 Նա ելեալ ասէ ցմայր իւր. Զի՞նչ խնդրեցից։ Եւ նա ասէ. Զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։
Եւ ասէ ցնա Յովնադաբ. Ննջեա ի մահիճս քո եւ հիւանդացիր, եւ մտցէ հայր քո տեսանել զքեզ. եւ ասասցես ցնա. Մտցէ Թամար քոյր իմ եւ տացէ ինձ խիւս. եւ արասցէ առաջի աչաց իմոց կերակուր, զի տեսից եւ կերայց ի ձեռաց նորա։
եթէ ասացին զինէն բազում անգամ աղախնայք իմ. Ո՛ տայր մեզ յագել ի մարմնոյ նորա. զի յոյժ քաղցր էի նոցա.՝՝
Լուր, Տէր, ձայնի խնդրուածոց իմոց յաղաչել ինձ առ քեզ, ի համբառնալ ձեռաց իմոց ի տաճար սուրբ քո։
Բարեկամք իմ եւ մերձաւորք իմ առաջի իմ մերձեցան եւ՝՝ կացին, եւ մերձաւորք իմ հեռի եղեն յինէն.
Այլ ես որպէս խուլ՝ զի ոչ լսէ, որպէս համր՝ որ ոչ բանայ զբերան իւր։
Եւ նա յառաջագոյն խրատեալ ի մօրէ իւրմէ. Տուր ինձ, ասէ, այսր ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։
Յաւուրսն յայնոսիկ գայ Յովհաննէս մկրտիչ քարոզել յանապատին Հրէաստանի,
Եւ երդուաւ նմա բազում անգամ՝՝, թէ՝ Զոր ինչ եւ խնդրեսցես դու յինէն տաց քեզ, մինչեւ ցկէս թագաւորութեան իմոյ։
Եւ մտեալ անդրէն փութանակի առ թագաւորն՝ ասէ. Կամիմ զի այժմ տացես ինձ վաղվաղակի ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։