Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի, օր ծննդոց էր փարաւոնի, եւ առնէր ուրախութիւն ամենայն ծառայից իւրոց. եւ յիշեաց զիշխանութիւն՝՝ տակառապետին եւ զիշխանութիւն մատակարարին ի մէջ ծառայից իւրոց։
Ի հնգետասաներորդի ամի տէրութեանն Տիբերեայ կայսեր, ի դատաւորութեան Հրէաստանի Պիղատոսի Պոնտացւոյ, եւ ի չորրորդպետութեան Գալիլեացւոց Հերովդի, եւ ի Փիլիպպոսի եղբօր նորա չորրորդպետութեան Իտուրացւոց եւ Տրաքոնացւոց աշխարհին, եւ ի չորրորդպետութեան Լիւսանեայ Աբիլենացւոյ,
Եւ ի վաղիւ անդր իբրեւ եկն Ագրիպպաս եւ Բերինիկէ բազում երեւելի սպասուք, եւ մտին յատեանն հանդերձ հազարապետօքն եւ արամբք պատուականօք քաղաքին. եւ հրամայեալ Փեստոսի՝ ածին զՊաւղոս։
Եւ որ բնակեալ են յերկրի՝ ուրախ լինին եւ խնդան ի վերայ նոցա, մինչեւ ընծայս եւ պատարագս տանել միմեանց. վասն զի սոքա երկոքին մարգարէքս չարչարեսցեն զբնակիչս երկրի։