Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։
Եւ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա ծառայ Ամոնի եւ Գեսամ Արաբացի, եւ ծաղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. Զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամի՞ք դուք ի թագաւորէն ապստամբել։