Եւ բարկացաւ Նէեման, գնաց եւ ասէ. Ես ասէի, թերեւս ելցէ առ իս, եւ կացցէ եւ կարդասցէ զանուն Տեառն Աստուծոյ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ տեղւոյս եւ աւաքեսցէ զբորոտութիւնս։
Եւ գնաց Անանիա եւ եմուտ յապարանսն, եւ եդեալ ի վերայ նորա ձեռս՝ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց,՝՝ Տէր առաքեաց զիս, Յիսուս որ երեւեցաւն քեզ ի ճանապարհին յորում գայիրն, որպէս զի տեսցես եւ լցցիս Հոգւով Սրբով։