12 Աղաչեցին զնա ամենայն դեւքն եւ ասեն. Առաքեա զմեզ ի խոզսն, զի մտցուք ի նոսա։
ապա թէ ոչ, աղէ առաքեա զձեռն քո եւ արկ զոսկերօք եւ զմարմնովք նորա, եթէ ոչ յերեսս իսկ օրհնեսցէ զքեզ։
Եւ ել լուր նորա ընդ ամենայն երկիրն Ասորւոց, եւ մատուցին առ նա զամենայն հիւանդս որ նեղեալ էին ի պէսպէս ցաւս եւ ի տանջանս, եւ զդիւահարս եւ զլուսնոտս եւ զանդամալոյծս, եւ բժշկեաց զնոսա։
Մի՛ տայք զսրբութիւն շանց, եւ մի՛ արկանէք զմարգարիտս ձեր առաջի խոզաց, զի մի՛ առ ոտն կոխիցեն զնոսա, եւ դարձեալ երգիծուցանիցեն զձեզ։
Եւ անդ էր առ լերամբն երամակ մի խոզից արօտական մեծ։
Եւ հրամայեաց նոցա. եւ իբրեւ ելին այսքն պիղծք, մտին ի խոզսն, եւ դիմեաց երամակն ի դարէ անտի ի ծովն. էին իբրեւ երկու հազարք, եւ հեղձնուին ի ծովուն։
զի մի՛ զրկիցիմք ի Սատանայէ. քանզի չեմք ինչ անտեղեակ խորհրդոցն նորա։
Արթուն լերուք, հսկեցէք, զի ոսոխն ձեր Սատանայ իբրեւ զառեւծ գոչէ, շրջի եւ խնդրէ թէ զո՛ կլանիցէ։