10 Եւ աղաչէին զնա յոյժ, զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն։
Եւ դպիրքն որ յԵրուսաղեմէ իջեալ էին՝ ասէին թէ Բէեղզեբուղ գոյ ի դմա, եւ իշխանաւ դիւացն հանէ դա զդեւս։
Եւ անդ էր առ լերամբն երամակ մի խոզից արօտական մեծ։
Եւ հրամայեաց նոցա. եւ իբրեւ ելին այսքն պիղծք, մտին ի խոզսն, եւ դիմեաց երամակն ի դարէ անտի ի ծովն. էին իբրեւ երկու հազարք, եւ հեղձնուին ի ծովուն։
Եւ հարցանէր ցնա թէ՝ Զի՞նչ անուն է քո։ Եւ ասէ ցնա. Լէգէովն անուն է իմ, քանզի բազումք եմք։