23 Եթէ ոք ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Յայնժամ արդարքն ծագեսցեն իբրեւ զարեգակն յարքայութեան երկնից. որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Եւ ասէր. Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Ոչ յերկիր եւ ոչ յաղբ է պիտանացու, այլ ընկենուլ զնա արտաքս։ Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Եւ այլն անկաւ յերկիր բարի եւ պարարտ՝՝, եւ բուսեալ՝ արար պտուղ հարիւրապատիկ։ Զայս իբրեւ խօսեցաւ, ասէ. Որ ունիցի ականջս լսելոյ լուիցէ։
Ոյք ունին ականջս լսելոյ՝ լուիցեն։
Որ ունի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ Հոգին Սուրբ ասէ առ եկեղեցիս. Որ յաղթէ, ոչ անիրաւի՝՝ յերկրորդ մահուանէ։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ Հոգին ասէ առ եկեղեցիս. Որ յաղթէ՝ տաց նմա ուտել ի մանանայէն թաքուցելոյ, եւ տաց նմա զգիրն սրբութեան՝՝, եւ գրեալ անուն նոր ի գիրն, զոր ոչ ոք գիտէ՝ բայց միայն որ առնուն։
Որ ունի ականջս՝ լուիցէ զինչ Հոգին ասէ առ եկեղեցիս։
Որ ունի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ ասէ Հոգին առ եկեղեցիս. Որ յաղթէն, տաց նմա ուտել ի փայտէն կենաց որ է ի մէջ դրախտին Աստուծոյ։
Որ ունի ականջս՝ լուիցէ զինչ ասէ Հոգին առ եկեղեցիս։