30 զի ասէին թէ՝ Այս պիղծ գոյ ի նմա։
Եւ դպիրքն որ յԵրուսաղեմէ իջեալ էին՝ ասէին թէ Բէեղզեբուղ գոյ ի դմա, եւ իշխանաւ դիւացն հանէ դա զդեւս։
բայց որ հայհոյեսցէ զՀոգին Սուրբ, ոչ ունիցի թողութիւն յաւիտեան, այլ պարտապան լիցի յաւիտենիցն մեղաց.
Գան եղբարքն եւ մայր նորա, եւ արտաքոյ կացեալ՝ յղեցին եւ կոչէին զնա։
Եւ ասէին բազումք ի նոցանէ. Դեւ գոյ ի նմա եւ մոլեգնի, զի՞ բնաւ լսէք նմա։