21 Եւ իբրեւ լուան որ իւրքն էին՝ ելին ունել զնա, զի համարէին թէ մոլեգնեալ իցէ։
Եւ Յէու ել առ ծառայս տեառն իւրոյ. եւ ասեն ցնա. Ողջո՞յն է. զի՞ եկն առ քեզ մոլին այն։ Եւ ասէ ցնոսա. Դուք ինքնին գիտէք զայրն եւ զբաջաղանս նորա։
Թէ Տէր ետ զքեզ քահանայ փոխանակ Յովիդայեայ քահանայի, լինել վերակացու ի տան Տեառն ամենայն մարդոյ որ մարգարէանայ, եւ ի վերայ ամենայնի որ պատմէ ըղձութիւն. եւ տացես զնոսա յարգելան ի վերնադրանն՝՝.
Հասեալ են աւուրք վրէժխնդրութեան քո, հասեալ են աւուրք հատուցման քո. եւ չարչարեսցի Իսրայէլ իբրեւ զմարգարէ յիմարեալ, իբրեւ զայր մի այսակիր. ի բազմութենէ անիրաւութեանց քոց յաճախեաց մոլորութիւն։
Գան եղբարքն եւ մայր նորա, եւ արտաքոյ կացեալ՝ յղեցին եւ կոչէին զնա։
Եւ ասէին բազումք ի նոցանէ. Դեւ գոյ ի նմա եւ մոլեգնի, զի՞ բնաւ լսէք նմա։
Եւ նորա զայս պատասխանի տուեալ, Փեստոս ի ձայն մեծ ասէ. Մոլիս, Պաւղէ, բազում դպրութիւնք զքեզ ի մոլութիւն դարձուցանեն։
Զի եթէ առանցաք ինչ՝ այն Աստուծոյ է. եւ եթէ զգաստանամք՝ այն ձեր է.