19 եւ զՅուդա Իսկարիովտացի, որ եւ մատնեացն զնա։
Սիմովն Կանանացի եւ Յուդա Իսկարիովտացի, որ եւ մատնեացն զնա։
Եւ մինչդեռ նա զայն խօսէր, ահա Յուդա, մի յերկոտասանիցն եկն, եւ ընդ նմա ամբոխ բազում սրովք եւ բրօք ի քահանայապետիցն եւ ի ծերոց ժողովրդեանն։
եւ զԱնդրէաս, եւ զՓիլիպպոս, եւ զԲարթողոմէոս, եւ զՄատթէոս զմաքսաւորն, եւ զԹովմաս, եւ զՅակովբոս Ալփեայ, եւ զԹադէոս, եւ զՍիմովն Կանանացի,
Գան ի տուն, եւ գայ միւսանգամ ընդ նոսա ժողովուրդն. մինչ զի եւ հաց եւս ոչ ժամանել ուտել նոցա։
Եւ նոքա լուռ լինէին, քանզի ընդ միմեանս վիճէին ի ճանապարհին թէ ո՛վ մեծ իցէ։
Եւ ի լինել ընթրեացն (Սատանայի իսկ արկեալ էր ի սիրտ, զի մատնեսցէ զնա, Յուդա Սիմովնի Իսկարիովտացւոյ)
Հոգին է կենդանարար, մարմին ինչ ոչ օգնէ. զբանն զոր ես խօսեցայ ընդ ձեզ՝ հոգի է եւ կեանք։
Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. Ո՞չ ես զձեզ զերկոտասանսդ ընտրեցի, եւ միդ ի ձէնջ սատանայ է։