28 Ապա ուրեմն տէր է Որդի մարդոյ եւ շաբաթու։
Զի տէր է շաբաթու Որդին մարդոյ։
Եւ ասէ ցնոսա. Շաբաթ վասն մարդոյ եղեւ, եւ ոչ եթէ մարդ վասն շաբաթու։
Եւ եմուտ միւսանգամ ի ժողովուրդն, եւ էր անդ այր մի որոյ ձեռն գօսացեալ էր։
Եւ ասէ ցնոսա. Զի՞նչ արժան է ի շաբաթու, բարի՞ ինչ գործել եթէ չար առնել, ոգի մի ապրեցուցանե՞լ եթէ կորուսանել։ Եւ նոքա լռեցին։
Եւ ասէ ցնոսա. Տէր է Որդի մարդոյ եւ շաբաթու։
Եւ Յիսուս պատասխանի ետ նոցա. Հայր իմ մինչեւ ցայժմ գործէ եւ ես գործեմ։
Եւ էր շաբաթ, յորժամ զկաւն արար Յիսուս, եւ եբաց զաչս կուրին։
Ասեն ոմանք ի փարիսեցւոցն. Ոչ է այրն այն յԱստուծոյ, զի զշաբաթս ոչ պահէ։ Կէսքն ասէին. Իսկ զիա՞րդ կարէ մարդ մեղաւոր այսպիսի նշանս առնել։ Եւ էին հերձուածք ի մէջ նոցա։
եւ զամենայն ինչ հնազանդ արար ի ներքոյ ոտից նորա, եւ զնա եդ գլուխ ի վերայ ամենայն իրիք եկեղեցւոյ,
Եւ եղեւ յիս Հոգի՝՝ յաւուր կիւրակէի, եւ լուայ զկնի իմ ձայն մեծ իբրեւ զփողոյ, որ ասէր ցիս. Ես եմ Ալփա եւ Ով, Առաջին եւ Վերջին.՝՝