25 Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ո՞չ երբեք իցէ ընթերցեալ ձեր զոր արարն Դաւիթ, յորժամ պիտոյն եղեւ, եւ քաղցեաւ նա եւ որ ընդ նմայն էին։
Պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Չիցէ՞ ընթերցեալ ձեր թէ՝ որ հաստատեացն ի սկզբանէ՝ արու եւ էգ արար զնոսա, եւ ասէ.
եւ ասեն ցնա. Լսե՞ս զինչ ասեն դոքա։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Այո, չիցէ՞ ընթերցեալ ձեր թէ՝ Ի բերանոյ տղայոց եւ ստնդիեցաց կատարեցեր զօրհնութիւն։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Չիցէ՞ երբեք ընթերցեալ ձեր ի գիրս. Զվէմն զոր անարգեցին շինողք, նա եղեւ գլուխ անկեան. ի Տեառնէ եղեւ այս, եւ է սքանչելի յաչս մեր։
Բայց վասն յարութեանն մեռելոց չիցէ՞ ընթերցեալ զասացեալն ձեզ յԱստուծոյ.
եւ պահեալ զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր՝ ապա քաղցեաւ։
Արդ եղբարք եւթն էին առ մեզ՝՝. առաջինն ա՛ռ կին եւ մեռաւ, եւ ոչ եթող զաւակ։
Այլ վասն յարութեան մեռելոց զի յառնեն, ո՞չ իցէ ընթերցեալ ձեր ի գիրսն Մովսիսի ի մորենւոջն, որպէս ասաց ցնա Աստուած. Ես եմ, ասէ, Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ։
Եւ փարիսեցիքն ասեն ցնա. Տես, զի՛նչ գործեն աշակերտքն քո ի շաբաթուս, զոր չէ արժան։
Զիա՞րդ եմուտ ի տունն Աստուծոյ առ Աբիաթարաւ քահանայապետիւ, եւ զհացսն զառաջաւորութեան եկեր, եւ ետ եւ այնոցիկ որ ընդ նմայն էին, զոր ոչ էր օրէն ուտել, բայց միայն քահանայիցն։
Եւ նա ասէ ցնա. Յօրէնս զի՞նչ գրեալ է, ո՞րպէս ընթեռնուս։