22 Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ՝ պայթուցանէ գինին զտիկսն, գինին հեղու եւ տիկքն կորնչին. այլ գինի նոր ի տիկս նորս արկանելի է։
Եւ որովայն իմ իբրեւ զտիկ քաղցուոյ կապեալ՝ եռայ, կամ իբրեւ զփուքս դարբնաց ուռուցեալ՝՝։
Եւ ոչ արկանեն գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ՝ տիկքն պատառին եւ գինին հեղու, եւ տիկքն կորնչին. այլ արկանեն զգինի նոր ի տիկս նորս, եւ երկոքին պահին։
Ոչ ոք կապերտ նոր անթափ արկանէ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. ապա թէ ոչ՝ առնու լրութեամբն իւրով նորն ի հնոյ անտի, եւ չար եւս պատառումն լինի։
Եւ եղեւ նմա ի շաբաթու անցանել ընդ արտորայս, եւ աշակերտքն ի գնալն իւրեանց սկսան հասկ կորզել եւ ուտել։
եւ տիկքս զոր լցաք գինւով՝ նորք էին, եւ պատառեցան. եւ ձորձք մեր եւ կօշիկք մաշեցան ի բազում երկայն ճանապարհէն։
արարին նոքա խորամանկութեամբ՝ եկեալք պաշարովք եւ պատրաստութեամբ, առին քուրձս հնացեալս ի վերայ ուսոց իւրեանց, եւ տիկս գինւոյ հնացեալս եւ պատառատունս կարկատեալս.