1 Եւ մտեալ դարձեալ ի Կափառնայում, յետ աւուրց,
եւ թողեալ զՆազարէթ՝ եկն բնակեցաւ ի Կափառնայում ի ծովեզերին, ի սահմանս Զաբուղոնի եւ Նեփթաղիմայ.
Եւ մտեալ ի նաւ անց յայնկոյս եւ եկն ի քաղաք իւր։
Եւ նա ելեալ սկսաւ քարոզել յոյժ եւ հռչակ հարկանել զբանն, մինչ ոչ եւս կարող լինել նմա յայտնապէս ի քաղաք մտանել, այլ արտաքոյ յանապատ տեղիս էր. եւ գային առ նա յամենայն կողմանց։
լուր եղեւ եթէ ի տան է. եւ ժողովեցան բազումք, մինչեւ տեղի եւս ոչ լինել եւ ոչ առ դրանն. եւ խօսէր նոցա զբանն։
Գան ի տուն, եւ գայ միւսանգամ ընդ նոսա ժողովուրդն. մինչ զի եւ հաց եւս ոչ ժամանել ուտել նոցա։
Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն յամբոխէ անտի, հարցանէին զնա աշակերտքն վասն առակին։
Եւ անտի յարուցեալ եկն ի սահմանս Տիւրոսի եւ Սիդովնի, եւ մտեալ ի տուն ոչ ումեք կամէր յայտնել, եւ ոչ կարաց ծածկել։
Եւ ասէ ցնոսա. Այդ ազգ ոչ իւիք ելանէ, եթէ ոչ պահօք եւ աղօթիւք։
Եւ ասէ ցնոսա. Ապաքէն ասիցէք առ իս զառակս զայս. Բժիշկ, բժշկեա զանձն քո. որչափ լուաք զոր արարեր ի Կափառնայում՝ արա եւ աստ ի քում գաւառի։
Եւ ահա արք բերէին մահճօք զայր մի որ էր անդամալոյծ, եւ խնդրէին զնա մուծանել ի ներքս եւ դնել առաջի նորա։
Նա իբրեւ լուաւ եթէ Յիսուս եկեալ է ի Հրէաստանէ ի Գալիլեա, եկն առ նա եւ աղաչէր զի իջցէ եւ բժշկեսցէ զորդի նորա, քանզի մերձ էր ի մեռանել։
Եւ իբրեւ եղեւ բարբառս այս, եկն միաբան բազմութիւնն եւ խռնեցաւ, զի լսէին յիւրաքանչիւր լեզուս խօսել նոցա։