46 Եւ Յովսէփ գնեաց կտաւ, եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց կտաւովն եւ եդ ի գերեզմանի զոր էր փորեալ ի վիմէ. եւ թաւալեցոյց վէմ մի ի դուռն գերեզմանին։
Զի՞ եկեալ ես այսր, եւ զի՞նչ խնդիր է քո աստ. զի փորեցեր դու քեզ աստ գերեզման, եւ արարեր քեզ յարկ ի վիմիդ։
Եւ տաց զչարս փոխանակ գերեզմանի նորա, եւ զմեծամեծս փոխանակ մահու նորա՝՝. զի անօրէնութիւն ոչ գործեաց, եւ ոչ գտաւ նենգութիւն ի բերան նորա։
Եւ ահա շարժումն մեծ եղեւ, զի հրեշտակ Տեառն իջեալ յերկնից մատուցեալ ի բաց թաւալեցոյց զվէմն ի դրաց անտի, եւ նստէր ի վերայ նորա.
Եւ իբրեւ ստուգեաց ի հարիւրապետէ անտի, շնորհեաց զմարմինն Յովսեփայ։
Իսկ Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբայ եւ Յովսեայ տեսին զտեղին ուր եդաւ։
եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց պաստառակալաւ, եւ եդ ի կռածոյ գերեզմանի ուր չէր բնաւ զոք եդեալ։
Յիսուս դարձեալ զայրացեալ ընդ միտս իւր, գայ ի գերեզմանն. եւ էր այր մի, եւ վէմ մի եդեալ ի վերայ նորա։
Եւ իբրեւ ի վեր առին զվէմն, Յիսուս ամբարձ զաչս իւր ի վեր եւ ասէ. Հայր, գոհանամ զքէն զի լուար ինձ։
Եւ ի միաշաբաթւոջն Մարիամ Մագդաղենացի գայ առաւօտուն ընդ արշալույսն ի գերեզման անդր, եւ տեսանէ զվէմն բարձեալ ի դրաց գերեզմանին՝՝։