45 Եւ իբրեւ ստուգեաց ի հարիւրապետէ անտի, շնորհեաց զմարմինն Յովսեփայ։
Սա մատուցեալ առ Պիղատոս՝ խնդրեաց զմարմինն Յիսուսի. յայնժամ Պիղատոս հրամայեաց տալ զմարմինն։
Եւ տեսեալ հարիւրապետին որ կայր անդ թէ աղաղակեաց եւ եհան զոգի, ասէ. Արդարեւ այրս այս Որդի Աստուծոյ էր։
Եւ Պիղատոս զարմացաւ թէ այնչափ վաղ մեռաւ. եւ կոչեցեալ առ ինքն զհարիւրապետն՝ եհարց զնա եւ ասէ թէ՝ Արդարեւ այնչափ վա՞ղ մեռաւ։
Եւ Յովսէփ գնեաց կտաւ, եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց կտաւովն եւ եդ ի գերեզմանի զոր էր փորեալ ի վիմէ. եւ թաւալեցոյց վէմ մի ի դուռն գերեզմանին։
Յետ այսորիկ աղաչեաց զՊիղատոս Յովսէփ որ յԱրիմաթեայ էր, աշակերտ Յիսուսի ի ծածուկ վասն ահին Հրէից, զի բարձցէ զմարմինն Յիսուսի. եւ հրամայեաց Պիղատոս. եկին եւ բարձին զնա՝՝։