37 Եւ Յիսուս արձակեաց ձայն մեծ եւ եհան զոգի։
Եւ Յիսուս դարձեալ աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ արձակեաց զոգին։
Եւ ընթացեալ մի ոմն՝ ելից սպունգ մի քացախով, եւ հարեալ յեղեգան՝ տայր ըմպել նմա, եւ ասէ. Թոյլ տուր տեսցուք, գա՞յ Եղիա իջուցանել զդա։
Եւ կարդաց Յիսուս ի ձայն մեծ եւ ասէ. Հայր, ի ձեռս քո աւանդեմ զհոգի իմ։ Զայս իբրեւ ասաց, եհան զոգի։
Իբրեւ ա՛ռ Յիսուս զքացախն հանդերձ լեղւովն՝՝ ասէ. Ամենայն ինչ՝՝ կատարեալ է։ Եւ խոնարհեցուցեալ զգլուխն՝ աւանդեաց զոգին։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։