1 Եւ վաղվաղակի ընդ առաւօտն խորհուրդ արարեալ քահանայապետիցն հանդերձ ծերովքն եւ դպրօք եւ ամենայն ատեանն, կապեցին զՅիսուս եւ տարան մատնեցին Պիղատոսի։
Յանդիման եղեն թագաւորք երկրի, եւ իշխանք ժողովեցան ի միասին վասն Տեառն եւ վասն Օծելոյ նորա։
Այլ ես ասեմ ձեզ եթէ. Ամենայն որ բարկանայ եղբօր իւրում տարապարտուց՝ պարտաւոր լիցի դատաստանի. եւ որ ասիցէ ցեղբայր իւր Յիմար՝ պարտաւոր լիցի ատենի. եւ որ ասիցէ ցեղբայր իւր Մորոս՝ պարտաւոր լիցի ի գեհեն հրոյն։
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, ժողովեցաւ ծերակոյտ ժողովրդեանն, քահանայապետքն եւ դպիրք, եւ հանին ածին զնա յատեանն իւրեանց եւ ասեն. Եթէ դու ես Քրիստոսն, ասա մեզ։
Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ, Աստուած հարցն մերոց, փառաւորեաց զՈրդի իւր զՅիսուս, զոր դուքն մատնեցէք եւ ուրացարուք առաջի Պիղատոսի ի դատել նորա արձակել։