ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 14:65 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
65 Եւ ոմանք սկսան թքանել ընդ երեսս նորա, ձորձ զգլխով արկանել, կռփել եւ ասել. Մարգարեաց մեզ, Քրիստոսդ, ո՞վ է այն որ եհարն զքեզ՝՝։ Եւ սպասաւորքն ապտակս հանէին նմա։
այլ տեսիլ նորա անարգ՝ նուազեալ քան զամենայն որդւոց մարդկան. այր մի ի հարուածս, եւ գիտէ համբերել ցաւոց. զի դարձուցեալ զերեսս իւր՝ անարգեցաւ եւ ոչ ինչ համարեցաւ։
հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր՝ յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ։