44 Տուեալ էր նշան մատնչին եւ ասէր. Ընդ որում ես համբուրեցից՝ նա է. կալջիք զնա եւ տարջիք զգուշութեամբ։
Եւ եղիցի ձեզ արիւնդ նշանակեալ ի վերայ տանց՝ յորս իցէք դուք անդ. եւ տեսից զարիւնդ եւ ապրեցուցից զձեզ՝՝. եւ ոչ լինիցին ի ձեզ հարուածք ի սատակել՝ յորժամ հարկանիցեմ յերկրիդ Եգիպտացւոց։
Լաւ են հարուածք բարեկամի քան զկամակոր համբոյրս թշնամւոյ։՝՝
Արիք, երթիցուք աստի, զի ահաւասիկ եհաս որ մատնելոցն է զիս։
Եւ մինչդեռ նա զայն խօսէր, գայ Յուդա Իսկարիովտացի, մի յերկոտասանից անտի, եւ ընդ նմա ամբոխ սուսերօք եւ բրօք ի քահանայապետիցն եւ ի դպրաց եւ ի ծերոց։
Եւ մատուցեալ վաղվաղակի ասէ ցնա. Ռաբբի, Ռաբբի։ Եւ համբուրեաց զնա։
եւ բազում վէրս եդեալ ի վերայ նոցա՝ արկին ի բանտ, պատուիրեցին բանտապետին զգուշութեամբ պահել զնոսա։
եւ մի՛ զանգիտիցէք եւ մի՛ իւիք ի հակառակորդաց անտի, որ է նոցա հանդէս կորստեան, եւ ձերոյ փրկութեան։
Ողջոյնս իմոյ ձեռին Պաւղոսի է, որ է նշանակ յամենայն թուղթս. այսպէս գրեմ։
Եւ արդ երդուարուք ինձ ի Տէր Աստուած, զի առնեմ ձեզ ողորմութիւն, եւ արասջիք եւ դուք ողորմութիւն տան հօր իմոյ. եւ տուք ինձ նշան ճշմարիտ։