37 Արդ եթէ ինքն իսկ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ իցէ որդի նորա։ Եւ բազում ժողովուրդ լսէր նմա քաղցրութեամբ։
Ահա կոյս յղասցի եւ ծնցի որդի, եւ կոչեսցեն զանուն նորա Էմմանուէլ, որ թարգմանի՝ Ընդ մեզ Աստուած։
Յայնմ ժամանակի պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Գոհանամ զքէն, Հայր, Տէր երկնի եւ երկրի, զի ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ ի գիտնոց, եւ յայտնեցեր տղայոց։
կոյրք տեսանեն, կաղք գնան, բորոտք սրբին, եւ խուլք լսեն, եւ մեռեալք յառնեն, եւ աղքատք աւետարանին։
Իբրեւ լուան քահանայապետքն եւ դպիրք՝՝ եւ փարիսեցիք զառակս նորա, գիտացին թէ վասն նոցա ասաց։
Եւ խնդրէին զնա ունել, բայց երկեան ի ժողովրդոցն, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա։
եւ ոչ գտանէին թէ զինչ արասցեն, զի ժողովուրդն ամենայն կախեալ կային զնմանէ ի լսել։
Եւ ամենայն ժողովուրդն կանխէր ընդ առաւօտս առ նա ի տաճարն լսել ի նմանէ։ ՎՋ
Իբրեւ գիտաց ժողովուրդ բազում ի Հրէիցն թէ անդ է, եկին, ոչ միայն վասն Յիսուսի, այլ զի եւ զՂազար տեսցեն, զոր յարոյցն ի մեռելոց։
որոց հարքն, յորոց եւ Քրիստոս ըստ մարմնոյն, որ է ի վերայ ամենեցուն Աստուած օրհնեալ յաւիտեանս։ Ամէն։
Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։
Լուարուք ինձ, եղբարք իմ սիրելիք. ո՞չ ապաքէն Աստուած ընտրեաց զաղքատս աշխարհիս, որ են մեծատունք հաւատովք, եւ ժառանգաւորք արքայութեանն զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց։
Ես Յիսուս առաքեցի զհրեշտակ իմ վկայել զայս ձեզ եկեղեցեացդ. ես արմատ եւ սեռ ի Դաւթայ՝՝, եւ աստղ պայծառ առաւօտին։