21 Յիշեաց Պետրոս եւ ասէ ցնա. Ռաբբի, ահաւասիկ թզենին զոր անիծեր՝ ցամաքեցաւ։
Անէծք Տեառն ի տունս ամպարշտաց, յարկք արդարոց օրհնին։
Եւ տեսեալ թզենի մի ի վերայ ճանապարհին՝ եկն ի նա, եւ ոչինչ եգիտ ի նմա, բայց միայն տերեւ. եւ ասէ ցնա. Մի՛ այսուհետեւ ի քէն պտուղ եղիցի յաւիտեան։ Եւ առ ժամայն չորացաւ թզենին։
եւ կոչել ի մարդկանէ Ռաբբի, Ռաբբի։
Բայց դուք մի՛ զոք կոչէք Վարդապետ՝՝, զի մի է ձեր Ուսուցիչ. եւ ամենեքին դուք եղբարք էք։
Յայնժամ ասասցէ եւ ցայնոսիկ որ ընդ ահեկէն իցեն. Երթայք յինէն, անիծեալք, ի հուրն յաւիտենական, որ պատրաստեալ է Սատանայի եւ հրեշտակաց նորա։
Եւ մինչչեւ եկեալ էին նոքա, աղաչէին զնա աշակերտքն եւ ասէին. Ռաբբի, հաց կեր։
Եթէ ոք ոչ սիրէ զՏէր Յիսուս՝՝, եղիցի նզովեալ. Մարան աթա։