12 Եւ ի վաղիւ անդր մինչդեռ ելանէին ի Բեթանիայ, քաղցեաւ։
եւ պահեալ զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր՝ ապա քաղցեաւ։
Եւ ետես թզենի մի ի բացուստ տերեւալից. եւ եկն թէ գտանիցէ ինչ ի նմա. եւ իբրեւ եկն ի նա, ոչինչ եգիտ բայց միայն տերեւ, զի ոչ իսկ էր ժամանակ թզոյ։
Եւ մինչդեռ այգուցն առ նովաւ անցանէին, տեսին զթզենին ցամաքեալ յարմատոց։
աւուրս քառասուն փորձեալ ի Սատանայէ. եւ ոչ եկեր եւ ոչ արբ յաւուրսն յայնոսիկ. եւ ի կատարելն նոցա քաղցեաւ։
Յետ այսորիկ իբրեւ գիտաց Յիսուս եթէ ահա ամենայն ինչ կատարեալ է, (զի կատարեսցի գիրն,) ասէ. Ծարաւի եմ։
Ուստի պարտ իսկ էր նմա ամենայնիւ եղբարց նմանել, զի ողորմած լինիցի եւ հաւատարիմ քահանայապետ յաստուածակոյս կողմանէ անտի, առ ի քաւելոյ զմեղս ժողովրդեանն։