46 Եւ գան յԵրիքով. եւ ընդ ելանելն նորա յԵրիքովէ աշակերտօքն եւ բազում ժողովրդովք, որդի Տիմէի Բարտիմէոս կոյր նստէր մուրացիկ յանցս ճանապարհի։
Ահա ել սերմանահան սերմանել. եւ ի սերմանելն իւրում՝ էր որ անկաւ առ ճանապարհաւ, եւ եկն թռչուն երկնից եւ եկեր զնա՝՝։
Եւ աղքատ ոմն անուն Ղազարոս անկեալ դնէր առ դրան նորա վիրաւորեալ,
Եւ եղեւ մեռանել աղքատին, եւ տանել հրեշտակացն զնա ի գոգն Աբրահամու. մեռաւ եւ մեծատունն եւ թաղեցաւ։
Եւ եղեւ ի մօտելն նորա յԵրիքով, կոյր ոմն նստէր առ ճանապարհաւն մուրացիկ։
Եւ մտեալ շրջէր ընդ Երիքով։
Իսկ դրացիքն եւ որոց տեսեալն էր զնա յառաջագոյն թէ մուրացիկ էր՝ ասէին. Ո՞չ սա էր որ նստէրն եւ մուրանայր։ Կէսքն ասէին. Նա է։