11 Եւ ասէ ցնոսա. Եթէ այր արձակեսցէ զկին իւր եւ արասցէ այլ, շնայ։
Բայց ասեմ ձեզ, զի՝ Ամենայն որ արձակէ զկին իւր, եւ ոչ վասն պոռնկութեան, եւ առնիցէ այլ՝ շնայ. եւ որ զարձակեալն առնէ՝ շնայ։
Եւ ի տան դարձեալ աշակերտքն զնոյն հարցին ցնա։
Ամենայն որ արձակէ զկին իւր եւ առնէ այլ՝ շնայ. եւ որ զարձակեալն առնէ՝ շնայ։
Ապա ուրեմն մինչ կենդանի է այրն, շուն կոչի, եթէ լինիցի առն այլում. եւ եթէ մեռանիցի այրն, ազատ է յօրինացն, չհամարեալ շուն՝ եթէ լինիցի առն այլում։
Զի կին մարմնոյ իւրում ոչ իշխէ, այլ այրն. նոյնպէս եւ այրն իւրում մարմնոյ ոչ իշխէ, այլ կինն։
Եւ եթէ գնացեալ լինիցի առն այլում,
Պատուական է ամուսնութիւն ամենեւին, եւ սուրբ՝ անկողինք. բայց զշունս եւ զպոռնիկս դատի Աստուած։