26 Եւ զարկոյց զնա այսն պիղծ, եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ ել ի նմանէ։
Սաստեաց ի նա Յիսուս եւ ասէ. Կարկեաց եւ ել ի դմանէ։
Եւ զարմացան ամենեքին, մինչեւ հծծել ընդ միմեանս եւ ասել. Զի՞նչ է այս նոր վարդապետութիւնս, զի իշխանութեամբ եւ այսոց պղծոց սաստէ, եւ հնազանդին սմա։
Եհարց ցհայր նորա եւ ասէ. Քանի՞ ժամանակք են յորմէ հետէ այդ եղեւ դմա։ Եւ նա ասէ. Ի մանկութենէ։
Եւ Յիսուս կալաւ զձեռանէ նորա, յարոյց զնա, եւ կանգնեցաւ։
Բայց եթէ հզօրագոյն քան զնա ի վերայ եկեալ յաղթեսցէ նմա, զսպառազինութիւնն նորա հանէ յոր յուսացեալ էր, եւ զաւար նորա բաշխեսցէ։
Եւ ահա այս հարկանի ի նմա, եւ յանկարծ գոչէ. եւ զարկուցանէ զնա թաւալեցուցանէ զնա եւ փրփրեցուցանէ, եւ հազիւ մեկնի ի նմանէ՝ խորտակեալ զնա.
Եւ մինչդեռ մատչէր, զարկոյց զնա դեւն եւ շարժլեաց։