Տեսիլ չորքոտանեաց յանապատի, ի նեղութեան եւ յանձկութեան՝՝. առեւծ եւ կորիւն առիւծու, եւ ի նոցանէն իժք եւ կորիւնք իժից թռչունք, որ բարձեալ բերեն իշոց զգանձս իւրեանց, եւ լցեալ ուղտուց զմեծութիւն իւրեանց. առ ազգ մի՝ որ ոչինչ օգուտ լինիցի նոցա յօգնականութիւն, այլ յամօթ եւ ի նախատինս։՝՝
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ կերիցեն, եւ դուք քաղցիջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ արբցեն, եւ դուք ծարաւեսջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ՝ ուրախ լիցին, եւ դուք ամաչեսջիք.
Եւ որ փախիցէ յերեսաց ահին՝ անկցի ի վիհն, եւ որ ելանիցէ ի վհէ անտի՝ ըմբռնեսցի յորոգայթն. զի ածից զամենայն ի վերայ Մովաբու յամին յորում հանդէս արարից նմա, ասէ Տէր։
Չորիր մասն քո մահու սպառեսցի, եւ չորիր մասն քո՝՝ սովով վախճանեսցի ի միջի քում. եւ չորիր մասն քո շուրջ զքեւ ի սուր անկցի, եւ զչորիր մասն քո ընդ ամենայն հողմս ցրուեցից, եւ սուր արձակեցից զկնի նոցա։
Վարէիք բազում եւ ժողովէիք սակաւ, ուտէիք եւ ոչ յագէիք, ըմպէիք եւ ոչ լինէր ի յագուրդ, զգենուիք եւ ոչ ջեռնուիք նոքօք, եւ որ զվարձս իւր ժողովէր՝ ի ծրարս ծակոտեալս ժողովէր։