Վասն այսորիկ բարձցի անօրէնութիւն Յակոբայ. եւ այս է օրհնութիւն նորա, յորժամ բարձից ի նմանէ զմեղս նորա. ի ժամանակի յորում մանրեսցեն իբրեւ զփոշի մանր՝ զամենայն քարինս մեհենաց քոց. եւ մի՛ եւս մնասցեն գործք պաշտամանցն նոցա, այլ կոտորեսցին իբրեւ զմայրի փայտահարաց։
Զի մի՛ եւս պղծեսցին ի կուռս իւրեանց եւ ի գարշելիս իւրեանց եւ յամենայն ամպարշտութիւնս իւրեանց. եւ փրկեցից զդոսա յամենայն անօրէնութեանց դոցա զոր՝՝ մեղան ի նոսա, եւ սրբեցից զդոսա, եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց դոցա յԱստուած։
Եւ յիշեսցեն զիս ապրեալքն ձեր ի մէջ ազգաց ուր գերեցան ի նոսա. զի երդուայ ես՝՝ սրտի նոցա շնացելոյ եւ ապստամբելոյ յինէն, եւ աչաց նոցա պոռնկացելոց զհետ գնացիցն իւրեանց, եւ կոծեսցին յերեսս իւրեանց, վասն չարեացն զոր արարին յամենայն գարշելիսն իւրեանց եւ յամենայն ի գնացս իւրեանց՝՝։
Առէք ընդ ձեզ բանս, եւ դարձարուք առ Տէր Աստուած ձեր՝՝, եւ ասացէք ցնա. Կարող ես թողուլ զմեղս մեր, զի մի՛ առնուցուք անիրաւութիւն, այլ ընդունիցիք զբարիս՝՝, եւ հատուսցուք զպտուղ շրթանց մերոց եւ վայելեսցեն ի բարութեան սիրտք ձեր՝՝։
Եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ Յուդայ, եւ ի վերայ ամենայն բնակչաց Երուսաղեմի. եւ բարձից ի տեղուջէդ յայդմանէ զանուն Բահաղու, եւ զանուն քրմացն հանդերձ քահանայիւքն,
Եւ այլք ի մարդկանէ որ ոչ մեռան ի հարուածոցս յայսցանէ՝ ոչ ապաշխարեցին եւ ոչ դարձան ի գործոց ձեռաց իւրեանց, յերկրպագութենէ դիւաց եւ կռոց յոսկեղինաց եւ յարծաթեղինաց եւ ի պղնձոյ եւ ի քարէ եւ ի փայտէ, որք ոչ տեսանել կարեն եւ ոչ լսել եւ ոչ գնալ.
Եւ ելին հնգեքին արքն որ երթեալ էին լրտեսել զերկիրն, յարձակեցան եւ առին զդրօշեալն եւ զեփուդ եւ զթերափ եւ զձուլածոյ. եւ քահանայն արձանացեալ կայր ի մուտս դրանն. եւ վեց հարեւր արքն վառեալք պատերազմական զինու։