32 Եւ յելանելն նոցա արտաքս, ահա մատուցին առ նա այր մի համր դիւահար։
Յայնժամ վազեսցէ կաղն իբրեւ զեղջերու, եւ պարզ լիցի լեզու ծանրախօսաց՝՝. զի ջուր բղխեաց յանապատի, եւ գետ ի ծարաւուտ երկրի։
Եւ ել լուր նորա ընդ ամենայն երկիրն Ասորւոց, եւ մատուցին առ նա զամենայն հիւանդս որ նեղեալ էին ի պէսպէս ցաւս եւ ի տանջանս, եւ զդիւահարս եւ զլուսնոտս եւ զանդամալոյծս, եւ բժշկեաց զնոսա։
Եւ հանէր դեւ մի համր, եւ եղեւ յելանել դիւին խօսեցաւ համրն, եւ զարմացան ամենայն ժողովուրդքն։