3 Ձգեաց զձեռն իւր եւ հասոյց ի նա Յիսուս եւ ասէ. Կամիմ, սրբեաց։ Եւ վաղվաղակի սրբեցաւ ի նմանէ բորոտութիւնն։
Եւ ասաց Աստուած. Եղիցի լոյս։ Եւ եղեւ լոյս։
Եւ բարկացաւ Նէեման, գնաց եւ ասէ. Ես ասէի, թերեւս ելցէ առ իս, եւ կացցէ եւ կարդասցէ զանուն Տեառն Աստուծոյ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ տեղւոյս եւ աւաքեսցէ զբորոտութիւնս։
Եւ էջ Նէեման եւ մկրտեցաւ ի Յորդանան եւթն անգամ ըստ բանին Եղիսէի՝՝. եւ դարձաւ մարմին նորա իբրեւ զմարմին մանկան մատաղոյ եւ սրբեցաւ։
Ճաշակեցէք եւ տեսէք՝ զի քաղցր է Տէր, երանեալ է այր որ յուսայ ի նա։
Եւ ասէ. Արկ զձեռն քո ի ծոց քո։ Եւ արկ զձեռն իւր ի ծոց իւր, եւ եհան զնա ի ծոցոյ իւրմէ, եւ դարձեալ անդրէն ի նոյն հաստատեցաւ ի գոյն մարմնոյ իւրոյ։
Յայնժամ ասէ ցայրն. Ձգեա զձեռն քո։ Եւ նա ձգեաց եւ եղեւ ողջ իբրեւ զմեւսն։
Իսկ Յիսուս գթացեալ ձգեաց զձեռն, մերձեցաւ ի նա եւ ասէ ցնա. Կամիմ, սրբեաց։
Եւ զարթուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ ծովուն, ասէ. Դադարեա, կարկեաց։ Եւ դադարեաց հողմն եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։
Եւ կալեալ զձեռանէ մանկանն՝ ասէ ցնա. Տալիթա, կո՛ւմի։ Որ թարգմանի. Աղջիկ դու, քեզ ասեմ, արի։
հայեցաւ յերկինս. յոգւոց եհան եւ ասէ. Եփփաթա, որ է՝ բացիր։
Եւ աղաղակեաց եւ յոյժ լլկեաց զնա եւ ել. եւ եղեւ պատանեակն իբրեւ զմեռեալ, մինչեւ բազմաց իսկ ասել թէ՝ Մեռաւ։
Եւ բազում բորոտք էին յԻսրայելի առ Եղիսէիւ մարգարէիւ. եւ ոչ ոք ի նոցանէ սրբեցաւ, բայց միայն Նէեման Ասորի։
Ձգեաց զձեռն իւր, հասոյց ի նա եւ ասէ. Կամիմ, սրբեաց։ Եւ վաղվաղակի գնաց ի նմանէ բորոտութիւնն։
Եւ մատուցեալ մերձեցաւ ի դագաղսն. եւ որք բարձեալն տանէին՝ զտեղի առին. եւ ասէ. Պատանի դու, քեզ ասեմ, արի։
Զայս իբրեւ ասաց, ի ձայն մեծ աղաղակեաց եւ ասէ. Ղազարէ, արի եկ արտաքս։
Եթէ զգործսն չէր գործեալ ի նոսա, զոր ոչ այլ ոք գործեաց, մեղ ինչ ոչ գոյր նոցա, բայց արդ տեսին եւ ատեցին ե՛ւ զիս ե՛ւ զՀայր իմ։
Զի որպէս Հայր յարուցանէ զմեռեալս եւ կենդանի առնէ, նոյնպէս եւ Որդի զորս կամի՝ կենդանի առնէ։