22 Ասէ ցնա Յիսուս. Եկ զկնի իմ, եւ թոյլ տուր մեռելոցն թաղել զմեռեալս իւրեանց։
եւ եթող Եղիսէ զեզինսն, եւ ընթացաւ զհետ Եղիայի, եւ ասէ. Համբուրեցից զհայր իմ եւ զմայր իմ, եւ եկից զկնի քո։ Եւ ասէ ցնա. Երթ դարձիր անդրէն, զի՞նչ արարի քեզ։
Եւ մի ոմն յաշակերտաց նորա ասէ ցնա. Տէր, տուր ինձ հրաման զի երթայց նախ թաղեցից զհայր իմ։
Եւ անցեալ ընդ այն Յիսուսի՝ ետես այր մի զի նստէր ի մաքսաւորութեան, Մատթէոս անուն, եւ ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ։ Եւ յարուցեալ գնաց զկնի նորա։
Եւ մինչդեռ անցանէր, ետես զՂեւի Ալփեայ զի նստէր ի մաքսաւորութեան, եւ ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ։ Եւ յարուցեալ գնաց զկնի նորա։
զի այս որդի իմ մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ էր եւ գտաւ. եւ սկսան ուրախ լինել։
այլ ուրախ լինել եւ խնդալ պարտ էր, զի եղբայր քո այս մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ՝ եւ գտաւ։
Ասէ ցմեւս եւս. Եկ զկնի իմ։ Եւ նա ասէ. Տէր, հրաման տուր ինձ երթալ նախ թաղել զհայր իմ։
Ասէ ցնա Յիսուս. Թող զմեռեալսն թաղել զմեռեալս իւրեանց, եւ դու երթ պատմեա զարքայութիւն Աստուծոյ։
Ի վաղիւ անդր կամեցաւ ելանել ի Գալիլեա. գտանէ զՓիլիպպոս, եւ ասէ ցնա Յիսուս. Եկ զկնի իմ։
Զայս ասաց նշանակեալ թէ որով մահու փառաւոր առնիցէ զԱստուած. եւ զայս իբրեւ ասաց, ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ։
Ասէ ցնա Յիսուս. Եթէ կամիմ, զի կացցէ դա մինչեւ ես գամ. քեզ զի՞ փոյթ է, դու եկ զկնի իմ։
Եւ դուք որ մեռեալն էիք ի մեղս ձեր եւ յանցանս,
մինչդեռ մեռեալն էաք ի մեղս մեր, կենդանիս արար զմեզ ի Քրիստոս. (քանզի շնորհօք ապրեցաք՝՝.)
Վասն որոյ եւ ասէ. Արի որ ննջեսդ, եւ կանգնեաց ի մեռելոց, եւ լուսատու լիցի քեզ Քրիստոս։
Եւ զձեզ որ երբեմն մեռեալն էիք ի մեղս եւ յանթլփատութիւն մարմնոյ ձերոյ՝ կենդանացոյց յանձին իւրում. շնորհեաց մեզ զամենայն յանցանս մեր,
իսկ գիրգ այրին կենդանւոյն մեռեալ է։