13 Եւ ասէ Յիսուս ցհարիւրապետն. Երթ, եւ որպէս հաւատացերդ՝ եղիցի քեզ։ Եւ ողջացաւ մանուկն նորա յաւուր յայնմիկ։
Եկ կեր ուրախութեամբ զհաց քո, եւ արբ սրտիւ զուարճացելով զգինի քո. զի արդէն իսկ հաճեցաւ Աստուած ի գործս քո։
Յայնժամ պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Ով կին դու, մեծ են հաւատք քո, եղիցի քեզ որպէս եւ կամիս։ Եւ բժշկեցաւ դուստր նորա ի նմին ժամու։
Բայց այս ազգ ոչ ելանէ, եթէ ոչ աղօթիւք եւ պահովք։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Զգոյշ լեր, մի՛ ումեք ասիցես, այլ երթ ցոյց զանձն քո քահանային, եւ մատո զպատարագն զոր հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա։
Իսկ Յիսուս իբրեւ դարձաւ եւ ետես զնա, ասէ. Քաջալերեաց, դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ։ Եւ փրկեցաւ կինն ի ժամէն յայնմանէ։
Եւ ասէ ցնա. Վասն այդր բանի երթ, ել դեւն ի դստերէ քումմէ։
Եւ վաղվաղակի աղաղակեաց հայր մանկանն եւ ասէ. Հաւատամ, օգնեա անհաւատութեանս իմում։
Ասէ ցնա Յիսուս. Երթ, որդին քո կենդանի է։ Եւ հաւատաց այրն բանին զոր ասաց նմա Յիսուս, եւ գնաց։