Որ մոլորեցուցանէ զուղիղս չար ճանապարհաւ, ինքն անկցի յապականութիւն։ Ամբիծք բաժանեսցեն զբարութիւնս, եւ անօրէնք անցցեն առ բարութեամբք՝ եւ մի՛ մտցեն ի նոսա՝՝։
Եւ ամենայն որ ոք եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ զկին կամ զորդիս կամ զագարակս վասն անուան իմոյ՝ հարիւրապատիկ առցէ, եւ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։