Եւ Դաւիթ ել ընդ առաջ նոցա, եւ ասէ ցնոսա. Եթէ խաղաղութեամբ եկիք առ իս, եղիցի սիրտ իմ ընդ ձեզ. ապա թէ մատնել զիս թշնամեաց իմոց եկիք, ոչ ճշմարտութեամբ ձեռին՝՝, տեսցէ Աստուած հարցն մերոց եւ յանդիմանեսցէ։
Բայց սիրեցէք զթշնամիս ձեր, եւ բարի արարէք ատելեաց ձերոց՝՝. եւ տուք փոխ՝ ուստի ոչ ակն ունիցիք առնուլ. եւ եղիցին վարձք ձեր բազում, եւ եղիջիք որդիք Բարձրելոյ. զի նա քաղցր է ի վերայ չարաց եւ ապաշնորհաց։