8 Երանի այնոցիկ որ սուրբ են սրտիւք, զի նոքա զԱստուած տեսցեն։
Եւ կոչեաց Յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ Տեսիլ Աստուծոյ՝՝. զի տեսի զԱստուած դէմ յանդիման, եւ ապրեցաւ անձն իմ։
եւ ընդ ընտրելոյն ընտրեալ եղիցես, եւ ընդ թիւրելոյն թիւրեսցիս։
Պահեա զիս, Աստուած, զի ես ի քեզ յուսացայ. ասացի Տեառն. Տէր իմ ես դու, եւ բարիք իմ ինձ ի քէն են։
Ամենեքեան որք համբերեն քեզ՝ մի՛ ամաչեսցեն, այլ ամաչեսցեն անօրէնք յունայնութեան իւրեանց։
Այլ ես որպէս ձիթենի պտղալից ի տան Աստուծոյ. յուսացայ յողորմութիւն Աստուծոյ յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից։
Սիրեաց նա զամենայն խօսս կործանման, եւ զլեզուս նենգաւորս։
Ընդէ՞ր մերժեցեր, Աստուած, ի սպառ. բարկացաւ սրտմտութիւն քո ի վերայ խաշին արօտի քո։
Սիրէ Տէր զսիրտ սուրբ, եւ ընդունելի են նմա ամենայն անարատք. շրթամբք հովուէ թագաւոր։՝՝
Եւ ոչինչ ընտրութիւն արար ի մէջ նոցա եւ մեր, հաւատովք սրբեալ զսիրտս նոցա։
Այժմ տեսանեմք իբրեւ ընդ հայելի օրինակաւ, այլ յայնժամ՝ դէմ յանդիման. այժմ խելամուտ եմ փոքր ի շատէ, այլ յայնժամ գիտացից, որպէս եւ նայն ծանեաւ զիս։
Իսկ որովհետեւ զայս աւետիս ունիմք, սիրելիք, սրբեսցուք զանձինս մեր յամենայն պղծութենէ մարմնոյ եւ հոգւոյ, կատարեսցուք զսրբութիւն ահիւն Աստուծոյ։
Ամենայն ինչ սուրբ է սրբոց, այլ պղծոցն եւ անհաւատից ոչինչ է սուրբ, այլ պղծեալ են միտք եւ խորհուրդք նոցա։
մատիցուք ճշմարիտ սրտիւք, լրութեամբ հաւատոց, լուացեալ զսիրտս ի խղճէ չարեաց եւ մկրտեալ զմարմին ի ջուրն սրբութեան.
Զխաղաղութեան զհետ երթայք ընդ ամենեսին եւ զսրբութեան, առանց որոյ ոչ ոք տեսանիցէ զՏէր։
ո՛րչափ եւս առաւել արիւնն Քրիստոսի, որ ի ձեռն Հոգւոյն յաւիտենականի մատոյց զանձն անարատ պատարագ Աստուծոյ, սրբեսցէ զխիղճ մտաց ձերոց ի մեռելոտի գործոց անտի՝ պաշտել զԱստուած կենդանի։
Իսկ վերին իմաստութիւնն նախ զի սուրբ է, եւ ապա խաղաղարար, հեզ, դիւրահաւան, լի ողորմութեամբ եւ պտղովք բարեաց, անխիղճ, առանց կեղծաւորութեան։
Մերձեցարուք առ Աստուած, եւ մերձեսցի առ ձեզ. սրբեցէք զձեռս, մեղաւորք, եւ ուղիղ արարէք զսիրտս, երկմիտք.
Զանձինս ձեր սրբել հնազանդութեամբ ճշմարտութեան, յեղբայրսիրութեան առանց կեղծաւորութեան, ի սուրբ սրտէ սիրել սերտիւ զմիմեանս։
եւ տեսանէին զերեսս նորա. եւ անուն նորա գրեալ էր ի ճակատս նոցա։