Եւ դու, Կափառնայում, մի՛ մինչեւ յերկինս բարձրասցիս, այլ՝՝ մինչեւ ի դժոխս իջցես. զի եթէ ի Սոդոմ եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի քեզ եղեն, ապաքէն կային եւս մինչեւ ցայսօր։
Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, յառաջեաց քան զնա Յիսուս եւ ասէ. Զիա՞րդ թուի քեզ, Սիմովն, թագաւորք ազգաց յումմէ՞ առնուն զհարկս կամ զհասն, յորդւո՞ց իւրեանց՝ թէ յօտարաց։