յայնժամ խօսեցաւ Տէր ընդ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ եւ ասէ. Երթ եւ ի բաց հան զքուրձդ ի միջոյ քումմէ, եւ լոյծ զհողաթափսդ յոտից քոց. եւ արար այնպէս, եւ գնայր մերկ եւ բոկ։
Եւ այս իցէ զոր ուտիցէք ի նոցանէ. զջորեակդ, եւ որ ինչ նման է նմա. եւ զխարագուլ, եւ որ ինչ նման է նմա. եւ զմարախ, եւ որ ինչ նման է նմա. եւ զօձամարտ, եւ որ ինչ նման իցէ նմա։
Եւ ինքն եկեսցէ առաջի նորա հոգւով զօրութեամբ Եղիայի, դարձուցանել զսիրտս հարց յորդիս, եւ զանհաւանս յիմաստութիւն արդարոց, պատրաստել Տեառն ժողովուրդ կազմեալ։