20 Իսկ քահանայապետքն եւ ծերք հաւանեցուցին զժողովուրդն, զի խնդրեսցեն զԲարաբբայն, եւ զՅիսուս կորուսցեն։
Եւ եղեւ ի դադարել Երեմիայի ի խօսիցն՝ ըստ ամենայնի զոր հրաման ետ նմա Տէր խօսել առ ամենայն ժողովուրդն, կալան զնա քահանայքն եւ սուտ մարգարէքն եւ ամենայն ժողովուրդն, եւ ասեն. Մահու մեռցիս.
Պատասխանի ետ դատաւորն եւ ասէ ցնոսա. Զո՞ կամիք զի արձակեցից ձեզ յերկուց աստի։ Եւ նոքա ասեն. զԲարաբբա։
Որք եւ զամբոխն հաւանեցուցին, զի արձակեսցէ նոցա զԲարաբբայն։
Աղաղակեցին ամենեքեան եւ ասէին. Մի՛ զդա, այլ զԲարաբբա։ Եւ էր Բարաբբայն այն աւազակ։
Եւ խօսէր ի ժողովրդեանն ըստ ամենայն շաբաթուց, եւ հաւանեցուցանէր զՀրեայս եւ զհեթանոսս։