Եւ մերձեցոյց Եղիա զամենայն՝՝ ժողովուրդն, եւ ասէ ցնոսա Եղիա. Մինչեւ ցե՞րբ կաղայք յերկուս հետս. եթէ Տէր է Աստուած, երթայք զհետ նորա, եւ եթէ Բահաղն իցէ, երթայք զհետ նորա։ Եւ ոչ ետ ժողովուրդն նմա պատասխանի։
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
Ապա թէ ոչ իցէ ձեզ հաճոյ պաշտել զՏէր, ընտրեցէք այսօր թէ զո՛ պաշտիցէք. զաստուածս հա՞րցն ձերոց որ յայնկոյս Գետոյն էին, թէ զաստուածս Ամովրհացւոցն յորոց դուք բնակեալ էք յերկրի նոցա. այլ ես եւ տուն իմ պաշտեմ զՏէր, զի սուրբ է։՝՝