Եւ եկաց յաղօթս Եղիսէ եւ ասէ. Տէր, բաց զաչս պատանեկիս եւ տեսցէ։ Եւ եբաց Տէր զաչս նորա, եւ ետես եւ ահա լեառնն լի էր ձիովք եւ հրեղէն կառօք շուրջ զԵղիսէիւ։
Ոչ ոք հանէ զնա յինէն, այլ ես դնեմ զնա անձամբ իմով. իշխանութիւն ունիմ դնել զնա, եւ իշխանութիւն ունիմ միւսանգամ առնուլ զնա. զայս պատուէր առի ի Հօրէ իմմէ։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Իմ արքայութիւն չէ յայսմ աշխարհէ. եթէ յաշխարհէ աստի էր արքայութիւնն իմ, սպասաւորքն իմ մարտնչէին արդեւք զի մի՛ մատնեցայց Հրէից, բայց արդ թագաւորութիւնն իմ չէ աստի։