35 Ասէ ցնա Պետրոս. Թէ եւ մեռանել հասանիցէ ընդ քեզ, զքեզ ոչ ուրացայց։ Նոյնպէս եւ ամենայն աշակերտքն ասէին։
Պատասխանի ետ ժողովուրդն միահամուռ եւ ասեն. Զամենայն ինչ զոր ասաց Աստուած, արասցուք եւ լուիցուք՝՝։ Եւ տարաւ Մովսէս զպատգամս ժողովրդեանն առ Աստուած։
Երանի իցէ առն որ արհամարհիցէ զամենայն վասն երկիւղածութեան՝՝, իսկ խիստն սրտիւ՝ անկցի ի չարիս։
Ամբարտաւանութիւն զայր նկուն առնէ, իսկ զխոնարհս փառաւոր առնէ Տէր՝՝։
եւ որ ուրասցի զիս առաջի մարդկան, ուրացայց եւ ես զնա առաջի Հօր իմոյ որ յերկինսն է։
Ասէ ցնա Պետրոս. Տէր, ընդէ՞ր ոչ կարիցեմ գալ այժմ զկնի քո, արդէն զանձն իմ իսկ եդից ի վերայ քո։
Բարւոք է, անհաւատութեամբն փշրեցան, եւ դու հաւատովք հաստատեցար. մի՛ հպարտանար, այլ երկիր։
Այսուհետեւ որ համարիցի հաստատուն կալ՝ զգոյշ լիցի, գուցէ անկանիցի։
Այսուհետեւ, սիրելիք իմ, որպէս յամենայնի հնազանդեցարուք, մի՛ միայն ի գալստեան իմում, այլ առաւել եւս այժմ յորժամ հեռիս եմ ի ձէնջ, ահիւ եւ դողութեամբ զանձանց փրկութիւն գործեցէք։
Եւ եթէ Հայր կոչիցէք զայն որ առանց ակնառութեան դատի ըստ իւրաքանչիւր գործոց, ապա երկիւղիւ զձերոյ պանդխտութեան ժամանակդ գնասջիք։