Զայր զուարթ եւ զառատ սիրէ Աստուած. որ ողորմի տնանկի՝ ինքն կերակրեսցի, զի յիւրմէ հացէ անտի ետ տնանկի։ Զյաղթութիւն եւ զպատիւ ստանայ որ տայ կաշառ, բայց զոգիս առողացն սպանանէ։
Պատմեցաւ քեզ, ո՛վ մարդ, զի՛նչ է բարի. կամ զի՞նչ խնդրէ ի քէն Տէր, բայց առնել զիրաւունս, եւ սիրել զողորմութիւն, եւ պատրաստ լինել երթալոյ զկնի Տեառն Աստուծոյ քո՝՝։