Զի ի մտի եդեալ էր Պաւղոսի նաւել առ Եփեսեաւ, որպէս զի մի՛ լիցի նմա ժամանակ ինչ յամել յԱսիայ. քանզի փութայր, եթէ հնար ինչ իցէ նմա, զօրն Պենտակոստէից երթալ յԵրուսաղէմ։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։