3 զամենայն ինչ զոր ասիցեն ձեզ՝ արարէք եւ պահեցէք, բայց ըստ գործոցն նոցա մի՛ առնէք, զի ասեն եւ ոչ առնեն։
որ ունիցին զկերպարանս աստուածպաշտութեան, եւ ի զօրութենէ անտի նորա ուրացեալ իցեն. եւ խորշեսջիր ի նոցանէ։
Խոստանան գիտել զԱստուած, եւ գործովք իւրեանց ուրանան. պիղծք եւ անհաւանք եւ յամենայն գործս բարեաց անպիտանք։
Պատասխանի ետ Պետրոս եւ առաքեալքն եւ ասեն. Հնազանդել պարտ է Աստուծոյ առաւել քան մարդկան։
Ամենայն անձն որ ընդ իշխանութեամբ իցէ՝ ի հնազանդութեան կացցէ. քանզի ոչ ուստեք է իշխանութիւն, եթէ ոչ յԱստուծոյ. եւ որ ենն՝ յԱստուծոյ կարգեալ են։
Մատեաւ եւ առ մեւսն, եւ ասէ նոյնպէս. նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ կամիմ։ Բայց յետոյ զղջացաւ եւ չոգաւ յայգին՝՝։
Եւ ի Յուդաս եւս եղեւ ձեռն Տեառն տալ նոցա սիրտս՝ ի գալ եւ՝՝ առնել ըստ հրամանի թագաւորին եւ իշխանացն բանիւ Տեառն։
Մատիր դու եւ լուր զոր ինչ ասիցէ Տէր Աստուած մեր, եւ դու խօսեսցիս ընդ մեզ զամենայն ինչ զոր խօսիցի Տէր Աստուած մեր ընդ քեզ, եւ լուիցուք եւ արասցուք։
Տեսէք զի ուսուցի ձեզ զիրաւունս եւ զդատաստանս որպէս պատուիրեաց ինձ Տէր առնել զայն յերկրին յոր դուք մտանիցէք ժառանգել զնա։
Եթէ զայս բան արասցես, զօրացուսցէ զքեզ Աստուած, եւ կարասցես տոկալ, եւ ամենայն ժողովուրդդ երթիցէ ի տեղի իւր խաղաղութեամբ։
Յաթոռն Մովսիսի նստան դպիրքն եւ փարիսեցիք.
Կապեն բեռինս ծանունս եւ դժուարակիրս, եւ դնեն ի վերայ ուսոց մարդկան, եւ մատամբ իւրեանց ոչ կամին շարժել զնոսա։