22 եւ որ երդուաւ յերկինս՝ երդնու յաթոռն Աստուծոյ եւ յայն որ նստին ի վերայ նորա։
Սատակէ Տէր զամենայն շրթունս նենգաւորս եւ զլեզուս մեծաբանս,
Այսպէս ասէ Տէր. Երկինք աթոռ իմ են, եւ երկիր պատուանդան ոտից իմոց. որպիսի՞ տուն շինիցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ որպիսի՞ ինչ իցէ այն տեղի հանգստեան իմոյ.
Այլ ես ասեմ ձեզ. Ամենեւին մի՛ երդնուլ, մի՛ յերկինս՝ զի աթոռ է Աստուծոյ,
Երկինք աթոռ իմ են, եւ երկիր՝ պատուանդան ոտից իմոց. որպիսի՞ տուն շինեցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ զի՞նչ տեղի հանգստեան իմոյ.