33 Իբրեւ լուան ժողովուրդքն, զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա։
Իբրեւ լուան, զարմացան, եւ թողին զնա եւ գնացին։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ Եւ զարմացան ընդ նա։
Եւ եղեւ ի շաբաթուն սկսաւ ուսուցանել ի ժողովրդեանն. եւ բազումք իբրեւ լսէին, զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա՝՝ եւ ասէին. Ուստի՞ է սմա այս, կամ զի՞նչ է իմաստութիւնս որ տուեալ է սմա, զի զօրութիւնք այսպիսիք ի ձեռաց սորա լինիցին։
Զարմանային ամենեքեան որ լսէին ի նմանէ՝ ընդ իմաստութիւնն եւ ընդ պատասխանիս նորա։
Եւ ամենեքին վկայէին նմա, եւ զարմանային ընդ բանս շնորհացն որ ելանէին ի բերանոյ նորա, եւ ասէին. Ո՞չ սա է որդին Յովսեփայ։
Պատասխանի ետուն սպասաւորքն եւ ասեն. Ոչ երբեք այնպէս խօսեցաւ մարդ որպէս այրն այն։