Եւ ասէ Յուդա ցԹամար նու իւր. Նիստ այրի ի տան հօր քո՝ մինչեւ եղիցի մեծ Սելովմ որդի իմ. զի ասէր թէ գուցէ եւ նա եւս մեռանիցի որպէս եւ եղբարքն նորա։ Գնաց Թամար եւ նստաւ ի տան հօր իւրոյ։
Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ։
Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի եւ թողուցու կին եւ որդի ոչ թողուցու, զի առցէ եղբայր նորա զկինն նորա, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։
եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ. Եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի, որոյ իցէ կին, եւ նա անորդի իցէ, զի առնուցու եղբայր նորա զկինն, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։
Ագիր աստ զգիշերս զայս. եւ եղիցի այգուն, եթէ մերձաւորեցուսցէ զքեզ մերձաւորիչն՝ բարի է. ապա եթէ ոչ կամիցի մերձաւորեցուցանել զքեզ, ես մերձաւորեցուցից զքեզ, կենդանի է Տէր. ննջեա այդր մինչեւ ցառաւօտ։
Եւ ասէ Բոոս. Յաւուր ստանալոյ քո զագարակն ի ձեռաց Նոոմինայ, եւ ի Հռութայ Մովաբացւոյ ի կնոջէ մեռելոյն, եւ զնա պարտիս ստանալ եւ յարուցանել զանուն մեռելոյն ի ժառանգութեան իւրում։