7 Եւ ածին զէշն եւ զյաւանակն, եւ արկին զնոքօք ձորձս. եւ նստաւ ի վերայ նոցա։
Իբրեւ լուան, փութացան եւ առին իւրաքանչիւր զբաճկոն իւր, եւ եդին ի ներքոյ նորա ի վերայ միոյ աստիճանացն ուր նստէին, եւ փող հարին եղջերեաւն՝ եւ ասեն. Թագաւորեաց Յէու։
Եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ի գեղդ որ առաջի ձեր է, եւ անդէն գտանիցէք էշ կապեալ եւ յաւանակ ընդ նմին. լուծէք, ածէք ինձ։
Գնացին աշակերտքն, եւ արարին որպէս հրամայեացն նոցա Յիսուս։
Եւ բազում ժողովուրդք տարածեցին զհանդերձս իւրեանց ի ճանապարհին, եւ այլք հատանէին ոստս ի ծառոց եւ տարածանէին ի ճանապարհին։