41 Ասեն ցնա. Զչարսն չարաւ կորուսցէ, եւ զայգին տացէ այլոց մշակաց, որք տացեն նմա զպտուղս ի ժամու իւրեանց։
Հովուեսցես՝՝ զնոսա գաւազանաւ երկաթեաւ. որպէս զանօթ բրտի փշրեսցես զնոսա։
Զի թողջիք զանուն ձեր ի յագուրդ ընտրելոց իմոց, եւ զձեզ Տէր սատակեսցէ. եւ ծառայիցն իմոց կոչեսցի անուն նոր՝՝,
եւ կոծեսցի երկիր ըստ ազգս ազգաց առանձինն. ազգ տանն Դաւթի առանձինն, եւ կանայք նոցա առանձինն, ազգ տանն Նաթանայ առանձինն, եւ կանայք նոցա առանձինն,
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝՝, ասէ Տէր, երկու մասունք ի նմա սատակեսցին եւ պակասեսցին, եւ երրորդն մնասցէ ի նմա։
Իբրեւ մերձեցաւ ժամանակ պտղոյ, առաքեաց զծառայս իւր առ մշակսն՝ առնուլ զպտուղս նորա։
Արդ յորժամ եկեսցէ տէր այգւոյն, զի՞նչ արասցէ մշակացն այնոցիկ։
Վասն այսորիկ ասեմ ձեզ, զի բարձցի ի ձէնջ արքայութիւնն Աստուծոյ, եւ տացի ազգի որ առնիցէ զպտուղս նորա։
որոյ հեծանոցն ի ձեռին իւրում, եւ սրբեսցէ զկալ իւր, եւ ժողովեսցէ զցորեանն ի շտեմարանս իւր, եւ զյարդն այրեսցէ անշէջ հրով։
ո՞չ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ եւ տացէ զայգին այլոց։ Իբրեւ լուան՝ ասեն. Քաւ, մի՛ լիցի։
Եւ յետ բազում խնդիր լինելոյ յոտն եկաց Պետրոս եւ ասէ ցնոսա. Արք եղբարք, դուք ինքնին գիտէք, զի յաւուրցն առաջնոց ի միջի ձերում ընտրեաց Աստուած բերանով իմով լսել հեթանոսաց բանին աւետարանի եւ հաւատալ։
Եւ յընդդէմ դառնալ նոցա եւ ի հայհոյել, թօթափեաց զձորձս եւ ասէ ցնոսա. Արիւն ձեր ի գլուխ ձեր, քաւեալ եմ ես, յայսմ հետէ ի հեթանոսս երթամ։
Եւ արդ յայտնի լիցի ձեզ, զի հեթանոսաց առաքեցաւ փրկութիւնս Աստուծոյ, նոքին եւ լուիցեն։
Եւ եղեւ հօրն Պոպղեայ ի ջերմն եւ յախտ թանչից հիւանդանալ դնել. առ որ մտեալ Պաւղոս եւ կացեալ յաղօթս՝ եդ զձեռն եւ բժշկեաց զնա։
եւ արգելուին զմեզ խօսել հեթանոսաց զի ապրեսցին, զի կատարեսցեն զմեղս իւրեանց յամենայն ժամ. քանզի հասեալ է ի վերայ նոցա բարկութիւն մինչեւ ի սպառ։
Զգոյշ լերուք, գուցէ հրաժարիցէք յայնմանէ որ խօսեցաւն. զի եթէ նոքա ոչ կարացին զերծանել, հրաժարեալք յայնմանէ որ յերկրին հրաման տայր, ո՜րչափ եւս առաւել մեք, եթէ յերկնաւորէն թիկունս դարձուցանիցեմք.
մեք զիա՞րդ ապրեսցուք հեղգացեալք յայնպիսի փրկութենէ, որ սկիզբն ա՛ռ խօսելոյ ի Տեառնէ, եւ ի ձեռն այնոցիկ որ լուանն՝ ի մեզ հաստատեցաւ.