29 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Երթամ, տէր. եւ ոչ չոգաւ՝՝։
Եւ պատմեաց Մովսէս Ահարոնի զամենայն պատգամս Տեառն որ առաքեաց զնա, եւ զամենայն զնշանսն զոր պատուիրեաց նմա։
Բանիդ զոր խօսեցար առ մեզ յանուն Տեառն՝ ոչ լուիցուք.
Արի գնա ի Նինուէ քաղաք մեծ, եւ քարոզեսջիր ի նա ըստ առաջին քարոզութեանն զոր խօսեցայ՝՝ առ քեզ։
Եւ նա ասէ. Ոչ երթայց անդր, այլ յերկիրն իմ եւ յազգն իմ գնացից։
Բայց զիա՞րդ թուի ձեզ. առն միոջ էին երկու որդիք, եւ մատուցեալ առ առաջինն ասէ. Որդեակ, երթ այսօր, գործեա յայգւոջ։
Մատեաւ եւ առ մեւսն, եւ ասէ նոյնպէս. նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ կամիմ։ Բայց յետոյ զղջացաւ եւ չոգաւ յայգին՝՝։
Արդ ո՞ յերկոցունց արար զկամս հօրն։ Ասեն. Յետինն։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամէն ասեմ ձեզ, զի մաքսաւորք եւ պոռնիկք յառաջեսցեն քան զձեզ յարքայութիւն Աստուծոյ։
այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել։
Եւ դուք այնպիսիք ոմանք էիք. այլ լուացարուք, այլ սրբեցարուք, այլ արդարացարուք յանուն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի եւ ի Հոգին Աստուծոյ մերոյ։